Aan het begin van een nieuw jaar, kan je niet anders dan terugblikken naar het voorbije jaar. Maar wat voor een politiek jaar was dat? Daarom een gemiste kans, een gegrepen kans en een vergeten politiek feit in deze terugblik op politiek 2019.

Gemiste kans: start politieke cyclus

In januari 2019 startte de nieuwe gemeenteraad. Maar het was een valse start. De nieuwe bestuursploeg begon zonder bestuursakkoord. Hun plannen waren onbekend, hun doelen niet uitgeschreven. Nochtans blijkt uit wetenschappelijk onderzoek dat uitgeschreven doelen de beste garantie is, om ze ook echt te behalen.

Goed begonnen is, half gewonnen. Slecht gestart daarentegen…

Als oppositie maakte we dankbaar gebruik van het ontbreken van zo’n akkoord. Een gemiste deadline en een oppositie-voorzet later, verscheen er plotseling toch een bestuursakkoord.

Dat bestuursakkoord werd niet in de openbare gemeenteraad voorgesteld, maar op een aparte minipersconferentie in het kasteel van Schoten. Die voorstelling vond plaats tijdens de paasvakantie en was niet breed publiek bekend gemaakt. Er waren niet veel aanwezigen, een presentatie in mineur.

Onze voornaamste kritiek is dat dit akkoord te vaag is. Geen prioriteiten, geen grote toekomstprojecten. Je kan er geen checklist naast leggen en aanduiden welke zaken succesvol afgevinkt worden.

Jammer genoeg weerspiegelde die zwakke start zich ook in een zwakker meerjarenplan. Er ontbrak creativiteit, omdat de doelen zo vaag bleven. En dat is jammer vooral jammer voor de Schotenaar, die de komende jaren een ondermaats plan van aanpak zal ondergaan.

Gegrepen kans: mooie samenwerking

Nu politiek 2019 was zeker niet altijd slecht. Wie terugblikt op het vorige jaar, kan niet anders dan erkennen dat er ook vaak goed en nuttig samengewerkt is. Die samenwerking overschrijdt de partijgrenzen. Het beste voorbeeld blijft het huishoudelijk reglement.

Aan het begin van het jaar moderniseerde de meerderheid het bestaande reglement. Bij die modernisering, bedoeld om overbodige zaken te schrappen, gingen ze iets te vlot met de bezem door het reglement. Een aantal nuttige zaken sneuvelden ook, waardoor de openbaarheid in het gedrang kwam.

Na een noodkreet vanuit de oppositie werd het reglement herwerkt. Die herwerking vond plaats in overleg tussen alle politieke partijen. We hebben nog niet alle problemen kunnen oplossen, maar de meeste gebreken werden weggewerkt.

Wat ik persoonlijk jammer vind, is dat het rondsturen van de gemeenteraadsagenda nog niet in orde is. Dit is niet omdat de politiek dit niet zou willen, maar omdat de technische ondersteuner dit niet kan/wil inbouwen. Ter compensatie deelt de gemeente af en toe via facebook de gemeenteraadsagenda.

Vergeten politiek feit: een jammerlijk afscheid

Er zijn heel veel zaken die wat meer aandacht mochten krijgen in 2019. Maar het Schotense politiek feit waar ik toch nog wat extra aandacht voor vraag is het jammere vertrek van Katrijn Van Osta uit de Schotense politiek.

Katrijn zetelde samen met Erik Block en mezelf na de verkiezingen voor CD&V in de gemeenteraad tot juni. We hadden binnen de partij de strategische keuze gemaakt om vanaf dan de cumul tussen gemeenteraad en het bijzonder comité sociale dienst niet meer toe te staan. Katrijn zetelde in beiden en moest dus kiezen.

In haar periode in de gemeenteraad, liet ze het niet na om de meerderheid het vuur aan de schenen te leggen. Zo luidde ze als eerste gemeenteraadslid de alarmbel over het voortbestaan van de Scheldeprijs. Dat leidde tot de verdere onderhandelingen. Zo kan die wielerkoers uiteindelijk blijven in onze gemeente.

In plaats van voor status en prestige te kiezen, koos ze ervoor om “haar hart te volgen” en zich in te zetten in het comité. Weg van de schijnwerpers, maar met de technisch en emotioneel zware dossiers. Katrijn vertrok dan ook in juni uit de raadszaal, maar kreeg lof van oud-collega Lieven De Smet (de huidige voorzitter van de gemeenteraad).

Na de zomer echter moest Katrijn, door een enorme familiale tegenslag, ook uit het comité sociale dienst vertrekken. Een verlies voor onze gemeente, maar de juiste keuze voor haar en haar familie. Met haar vertrek verdwijnt er wel een pak kennis uit dat comité. Kennis die ze had opgedaan in de jaren daarvoor als ocmw-raadslid en -voorzitster. Voor die laatste functie zette ze zelfs tijdelijk haar job als leerkracht on hold.

Graag wil ik via deze weg Katrijn nogmaals bedanken voor haar inzet. Hoewel zij en ik intern in de partij wel eens grondig konden discussiëren over de strategie, hadden we hetzelfde einddoel voor ogen. Katrijn was een sterke kracht voor Schoten die veel meer complimenten verdiende dan dat ze er gekregen heeft.