Privacy in politiek

Ik heb lang niet geschreven.  Bij het starten van deze tekst drukken massa’s ideeën zich naar voor om als eerste het papier te bereiken. Maar ik focus vooral  op de reden waarom ik zo lang niets schreef, of beter gezegd, ik zeg waarom ik er (bijna) niets over vertel. Privacy en politiek is een moeilijk evenwicht. Het is dansen op een slappe koord.

Politiekers (zoals ik) proberen om zo menselijk mogelijk te lijken. De reden is simpel: kiezers willen dat. Mensen kiezen immers niet alleen met het hoofd, maar ook met het hart. Dat zit in onze menselijke natuur. Het geldt niet alleen voor politiek. De economische theorie ging schematisch altijd uit van de rationele doordachte persoon, maar de gedragseconomie doorprikte die zeepbel.

Iedere hedendaagse politieker laat daarom iets van zijn of haar private leven zien. Verbouwingen, marathons lopen, het buitenzetten van de vuilnisbakken… allemaal activiteiten van (top)politici die je terugvindt op (sociale) media. Zo kunnen kiezers zich herkennen in hun vertegenwoordigers. Er is niets mis mee. Iedere politieker is ook maar een mens met zijn of haar bezigheden.

Maar er zijn ook zaken die je als mens niet graag zomaar deelt. Zelfs als politieke mens wil je die grenzen bewaken en verwacht je dat ze gerespecteerd worden.

Kort samengevat, eind mei kregen mijn vrouw Laura en ik een fantastische zoon. Daardoor vulden mijn dagen zich met luiers verschonen, babybadjes vullen en flesjes geven. Er was gewoon geen tijd meer om te schrijven.

Hoewel ik dit van alle daken wou schreeuwen en mijn gsm plots vol met babyfoto’s stond, zal ik over hem niet veel meer vertellen. Ikzelf heb gekozen om in de politiek te gaan en aanvaard daarom de politieke schijnwerper, maar noch mijn vrouw, noch mijn kind(eren) moeten mee in het licht komen. Zij hebben recht op de schaduw.

Politiek is mijn keuze, niet de hunne.

In de offline-wereld is het onderscheid niet zwart-wit te maken. Bij ontmoetingen op straat of op evenementen kan (en wil) ik hen niet verstoppen, maar online is die mogelijkheid er wel. Niet omdat ik ze wil verbergen, maar wel omdat ik hun recht op privacy wil beschermen.

Om toch een beetje tegemoet te komen en omdat Laura wou bewijzen dat ze me steunt, is de foto bovenaan een foto van onze huwelijksreis….

Vond je dit interessant? Delen mag!