Politiek in privacy?

In Vlaanderen spreek je niet over politiek, tenzij privé. Toch is het belangrijk van het wel te doen. Enkel door op het publieke forum te discussiëren en op respectvolle manier van mening te verschillen, kunnen we de oplossingen uit de publieke opinie destilleren.

Over politiek praten we niet! Een anekdote verduidelijkt: net voor de parlementsverkiezingen vroeg mijn Nederlandse collega-cello-leerling  voor wie de leerkracht of ik ging stemmen. Dat is een Vlaams taboe. We stemmen allemaal voor de “goei”. Het lijkt dat wij, Vlamingen, politiek uit het publieke leven en dus uit de publieke opinie proberen te duwen.

Dat wegduwen is paradoxaal. Op het publiek forum moeten we net over politiek praten. Politiek gaat over hoe we onze samenleving willen verbeteren. Het gaat niet over partijpolitiek spelletjes, maar over onze toekomst. Maar dan moet die samenleving er over durven spreken.

Want in gesprek informeer je je. “Volgens de Toqueville zijn er voor het welslagen van een democratie patriottische, geïnformeerde, actieve, betrokken burgers nodig die bereid zijn om te participeren in politieke aangelegenheden.[i] Ze misbruiken de democratie niet voor eigenbelang (de zogenaamde dictatuur van de meerderheid), maar streven het algemeen belang na. Dat mag via georganiseerd middenveld.

Lidmaatschap van de samenleving waarmaken

Door onze mening te verstoppen in de private huiselijke sfeer verliezen we de kans tot lidmaatschap van onze samenleving. Onze (online) filterbubbel versterkt dit.  In die echokamer klinkt alleen ons eigen gedacht.

Enkel door actief deel te nemen aan het publieke debat kan je de publieke opinie beïnvloeden. “In de fysica van Newton is de gravitatie de kracht die de beweging veroorzaakt. Op dezelfde wijze is de wet van de publieke opinie de universele gravitatie van de politieke geschiedenis.[ii] Zo stuur je het beleid in onze gemeente bij. Ook zonder verkiezingen heb je impact.

Spreek daarom bij de slager of bij de bakker met je medemens, spreek daarom bij de kapper, spreek daarom aan de toog en vorm zo mee de publieke opinie. En als je spreken te moeilijk vindt, begin dan met een goedendag.

 

  • [i] Fukuyama, F., Identiteit. Waardigheid, ressentiment en identiteitspolitiek, Atlas Contact, A’pen, 2019, p203
  • [ii] Ortega Y Gasset, J., De opstand der horden, 1954, p195
Vond je dit interessant? Delen mag!