Waarom een losliggende steen letterlijk én figuurlijk een drempel is

De voorbije zomerdagen waren uitgelezen kansen om elkaar te ontmoeten. De warmte maakte het buiten zeer aangenaam. Het enige dat je nodig had voor een gesprek, was een rustig voetpad om even te blijven staan.

 

Voor mij is het Zuster-Albertapad (de binnenweg van het rusthuis naar het kerkplein) de ideale plaats. Met je fiets moet je vertragen om veilig langs de hekken te gaan. Daardoor zijn er (bijna) geen conflicten tussen fietsers en wandelaars. In tegenstelling zelfs!

Wanneer ik daar fietsend passeer, stop ik regelmatig als ik buren of kennissen tegenkom. Zo kunnen we bijpraten. Niet zelden moeten we zo’n overleg vroegtijdig afbreken omdat iemand anders niet op tijd bij de winkel of de bakker geraakt…

Die ontmoetingen zijn zeer leuk, aangenaam en nuttig. En eigenlijk hebben we niet veel nodig. Enkel een goed onderhouden “openbaar domein”: voetpaden, pleintjes, groen, vuilbakken en af en toe bankjes.

Het onderhoud van voetpaden is meer dan een mobiliteitskwestie

Daarom is het onderhoud van voet- en fietspaden in heel de gemeente meer dan een pure mobiliteitskwestie (kanttekening: uit het straatvinken blijkt wel dat er steeds meer voetgangers zijn dan gedacht). Een losliggende steen is niet alleen een fysiek gevaar, maar ook een drempel die sociaal contact tegenhoudt.

Een aangename omgeving nodigt uit tot wandelen en ontmoeten, maar het omgekeerde is ook waar. Want als je schrik hebt om te vallen, vermijd je dat en kom je niet meer buiten. Maar daardoor loop je natuurlijk veel kansen op ontmoeting mis. Daardoor daalt je motivatie om buiten te komen. Waardoor je weer ontmoetingen misloopt… zo kom je in een cirkel van vereenzaming terecht.

Het sociale weefsel koesteren, is ontmoetingskansen creëren

Als we het sociale netwerk in Schoten willen koesteren en versterken, dan moeten we die kansen alle ruimte geven… Het is op de stoep voor de deur dat je je buren tegenkomt, laat die plaats dan ook een aangename plek zijn.

Een degelijke basis, voldoende groen (schaduw in de zomer, beschutting in de winter) en regelmatig genoeg een bank om te rusten. Door extra aandacht te schenken aan de kleine wandel en fietswegen versterken we hier de mogelijkheden tot ontmoeting.

Vond je dit interessant? Delen mag!