Van 6 tot 22 augustus, was het winkelgedeelte van de Paalstraat autovrij. Dat kwam door de wegenwerken in het midden van de straat. Tegelijk was het ook een moment om autovrij winkelen, de winkel-wandelstraat, te testen. Wat was de uitslag van dat experiment?

Onder de video vind je een uitgebreidere analyse

Zo’n evaluatie is niet gemakkelijk. Welke parameters neem in rekening en hoe meet je die? Persoonlijk keek ik naar 3 zaken:

• Verkeer
• Verkoop
• Vertier

Verkeer

Voor het verkeer lijkt het duidelijk: de Paalstraat zelf was autovrij. Enkel fietsers en wandelaars konden erdoor. De definitie van een autovrije straat.

Belangrijk is ook dat de omliggende straten van het centrum niet overspoeld werden door files of sluipverkeer. Het mag niet dat de straten rondom overbelast worden. De twee kleuterscholen in de omgeving moeten verkeersveilig blijven. Dat was in orde.

Omliggende straten worden niet overspoeld door sluipverkeer

Voor de bushalte aan het gemeentehuis moet wel een betere oplossing gevonden worden. De bus kon hier niet komen. De halte werd verplaatst naar de krantenwinkel “’t Klaverke Vier”, maar daar is geen plaats voor een schuilhokje.

Ook de signalisatie van deze verhuis kon beter, een werkpuntje voor De Lijn.

De parkings (het Ven en de Markt) bleven vlot bereikbaar. Veel winkelaars parkeerden daar om hun inkopen wandelend te doen.

Verkeerstechnisch is een autovrije Paalstraat een reële optie.

Verkoop

Je kan natuurlijk niet om de vraag heen of dit voor de winkeliers iets opgeleverd heeft. Zorgde dit voor meer verkoop of niet? Is dit rendabel?

Hier zijn gemengde signalen.

Sommige winkeliers waren zeer enthousiast. Zij vragen om de winkelstraat zelfs volledig autovrij te maken, buiten voor leveringen natuurlijk.

Anderen verkochten in deze periode minder. Zij hadden geen voordeel aan de winkel-wandelstraat. Ze waren tevreden dat de autovrije periode en de wegenwerken achter de rug waren.

Sommige winkeliers zijn fan, anderen niet.

Een antwoord op de rendabiliteitsvraag geven, vraagt nuance. Hier is geen zwart-wit antwoord mogelijk. Bij volgende experimenten moeten we hier een goede meetmethode voor zoeken.

Vertier

In vorige berichten sprak ik al over  “belevingswaarde”. Dit is volgens mij het doel: winkelen zo aangenaam mogelijk maken, een leuke ervaring creëren.

Ik ben daarom meerdere keren naar de Paalstraat gegaan. Zo kan je beter vergelijken. Tijdens de eerste week waren er verschillende activiteiten. De tweede week was er niets extra’s gepland.

De allerbelangrijkste factor was het weer. Tijdens de hittegolf schuilde iedereen voor de hitte. Het was dan zeer rustig. Ook als het regent zitten we liever binnen. Op de dagen dat we niet in één van deze uitersten zaten, kwam je het meeste volk tegen in de winkelstraat.

Een winkel-wandelstraat nodigt je uit om rustig met elkaar te spreken. Even blijven staan, wat babbelen, …. Het kan! Andere fietsers of voetgangers rijden of wandelen zonder problemen om je heen. De gezellige drukte rondom versterkt de sfeer. Het is een aangename ontmoetingsplaats.

Een winkel-wandelstraat is een aangename ontmoetingsplaats

Toch merk je dat de activiteiten, van volksspelen tot je eigen meubels maken, extra volk aantrokken. Maar dan moeten deze activiteiten wel goed gecommuniceerd worden. Daar kon nog een tandje bijgestoken worden.

Verschillende mensen waren niet op de hoogte. Maar als verzachtende omstandigheid, een activiteit opzetten en communiceren in volle vakantieperiode is geen eenvoudige taak.

Besluit

Mijn conclusie is dat de Paalstraat periodiek autovrij maken kan helpen, maar dat geen wondermiddel is.  Het zal deel moeten zijn van een groter winkelplan.